Leczenie bruksizmu

Bruksizm to niekontrolowane, nawykowe zaciskanie i zgrzytanie zębami oraz mimowolna aktywność mięśni żwaczy. Dolegliwość ta ma dwie postacie. Pierwsza występuje w trakcie snu, druga natomiast w trakcie tak zwanego czuwania, czyli w środku dnia. W trakcie czasu czuwania pacjent kontroluje zgrzytanie zębów, natomiast w podczas snu jest ono nieświadome. Szacuje się, że przypadłość ta dotyka 8-20% populacji.

Tarcie zębami żuchwy o zęby szczęki może prowadzić do rozchwiania zębów w szczękach i żuchwie, starcia koron zębowych, pękania szkliwa, zmian w stawach skroniowo-żuchwowych, a nawet bólu głowy. Zacisk szczęki może być nawet 10 razy silniejszy niż w trakcie jedzenia.

Przyczyny bruksizmu

Bruksizm to schorzenie wieloczynnikowe, jego przyczyny mogą mieć wiele źródeł. Zjawisko to nie jest do końca wyjaśnione. Według jednego z stwierdzeń fińskich naukowców: bruksizm to efekt wzrastającego poziomu stresu w pracy i codziennym życiu. Tak naprawdę podłoża problemów można się doszukiwać w dolegliwościach: stomatologicznych, psychicznych i emocjonalnych. Bruksizm mogą wywoływać także niedobory witamin i przyjmowanie niektórych leków. Wśród pozostałych przyczyn wymienia się:

brak odporności na stres,

pasożyty w organizmie,

uwarunkowania genetyczne,

zapalenie opon mózgowo-rdzeniowy,

padaczka,

owsica,

wady zgryzu,

zespół Parkinsona,

urazy głowy przebyte,

krwotoki do mózgu,

tężec,

depresja, różne nerwice, przemęczenie.

Kogo dotyczy bruksizm

Patrząc na statystyki bruksizm dotyczy dorosłych jak i dzieci. Najczęściej natomiast dotyka osoby między 25 – 45 rokiem życia. U dzieci problem ten może się objawić w różnym wieku, dotyczy on około 20/30%. Większość dzieci wyrasta z tego wraz utratą zębów mlecznych. Niestety zdarza się, że z uwagi na rozmaite problemy emocjonalne (lub inne wyżej wymienione) bruksizm utrwala się jako nawykowe rozładowywanie napięcia. Jednym z domowych sposobów zapobiegania dolegliwościom związanym z bruksizmem jest eliminacja stresu u dziecka poprzez techniki relaksacyjne czy też opiekę psychologa.

Skutki nieleczenia

Nieleczony bruksizm ma szereg skutków ubocznych zdrowotnych oraz estetycznych. Prowadzi między innymi do:

ścierania szkliwa oraz koron zębowych,

bólu głowy czy nawet migreny,

asymetrii w pracy mięśni żwaczy,

asymetrii w pracy mięśni żwaczy,

odkrywania korzeni zębów,

uszkodzeń dziąseł,

zaburzenia równowagi czy problemy ze słuchem,

uszkodzeń dziąseł,

bóle karku, pleców,

zaburzenia równowagi czy problemy ze słuchem,

“twarz kwadratowa”, czyli twarz poszerzona w dolnej partii ze  zmienionym owalem,

stanów zapalnych i zmian zwyrodnieniowych w obrębie stawów skroniowo- żuchwowych,

bóle karku, pleców,

rozchwiania zębów w szczęce.

Sposoby leczenia bruksizmu

Bruksizmu w zależności od stopnia zaawansowania leczy się na dwa sposoby. Pierwszym z nich jest zastosowanie szyny relaksacyjnej zakładanej na zęby (przezroczyste nakładki), Dodatkowo lekarz stomatolog może zalecić zalecane jest wykonanie zabiegu z Toksyną Botuinową typu A.

Istnieją różne metody leczenia stomatologicznego bruksizmu, zależne od stopnia zawansowania choroby i pożądanego efektu.

1.    Szyna relaksacyjna – stomatolog protetyk zleca (technikowi) wykonanie specjalnej przeźroczystej nakładki – szyny relaksacyjnej. Zapobiega ona tarciu i zgrzytaniu zębami, ochraniając górne zęby. Nakładka musi bardzo dokładnie przylegać do zębów, dlatego dobierana jest indywidualnie i wykonywana na zamówienie. Należy ją zakładać przede wszystkim na noc na górne zęby. Szyna bardzo skutecznie zapobiega konsekwencjom bruksizmu, jednak jest to leczenie objawowe. Nie likwiduje przyczyn choroby, jest skuteczne jedynie w początkowej fazie choroby.

2.    Wyrównanie zgryzu – może ono np. polegać na redukcji wystających punktów na jednym lub kilku zębach. Nieprawidłowy zgryz (taki, w którym zęby nie pasują dokładnie do siebie) można również skorygować za pomocą nowych wypełnień, koron lub aparatu ortodontycznego. Metoda wyrównania zgryzu zależna jest od indywidualnego problemu.

3.    Botoks – czyli toksyna botulinowa, znana również pod nazwą: jad kiełbasiany wstrzykiwana jest w żwacze, aby je osłabić (dzieje się to za pomocą zblokowania przewodnictwa nerwowo-mięśniowego). Po około 3 dniach, jest już odczuwana ulga. Zabieg jest powtarzalny co pół roku. W niektórych przypadkach wystarczają jedynie dwa zabiegi, jednak zazwyczaj dla osiągnięcia oczekiwanego efektu wymagane jest kilka lub kilkanaście serii.

Masz pytania? Skontaktuj się z nami!

Umów się na wizytę

Zapraszamy do Centrum Stomatologicznego Curodental!